Η συνέντευξή μας στον Πολιχνιάτικο Λόγο

Το πρώτο brand name (εμπορική ονομασία που λένε και στο χωριό μας) με Μυτιληνιά προσωπικότητα και φυσικά σε ντοπιολαλιά, είναι γεγονός!
Μας συστήθηκαν το καλοκαίρι και έκαναν πάταγο με την ευφάνταστη ιδέα τους να δημιουργήσουν μοναδικά προϊόντα με τη δική τους πινελιά για να κρατήσουν, όπως λένε, ζωντανά στο πέρασμα του χρόνου όλα όσα αγάπησαν στο νησί μας. Είναι «τα μουρέλια» που τους εμπνέει το ιδιαίτερο χιούμορ και οι αναρίθμητες λέξεις και φράσεις των κατοίκων της Λέσβου και που προσπαθούν εδώ και χρόνια να αντιγράψουν την προφορά των παππούδων και των γιαγιάδων τους των οποίων το χαμόγελό τους ζει μέσα στην κάθε καινούργια λέξη που μαθαίνουν. Ας τους γνωρίσουμε λοιπόν…
Ταξούλα Ζάχου: Παναγιώτη, δε γίνεται να ξεκινήσω διαφορετικά. Θα ήθελα να μας πεις, Τίνους είστε σεις;
Παναγιώτης Λαμπρίδης: Είμαστε ο Παναγιώτης Λαμπρίδης και η Χριστίνα Παρασκευοπούλου και είμαστε γραφίστες. Καταγόμαστε από το χωριό Βρίσα της Λέσβου. Την καταγωγή την έχουμε από τις μητέρες μας. Η μητέρα μου είναι η Ειρήνη Λαμπρινίδου και της Χριστίνας η Μαρία Τσαμουρά. Στη Βρίσα έχουμε τα σπίτια μας κι εκεί, ως επί το πλείστον, περνάμε τις διακοπές μας και όχι μόνο.
Τ.Ζ.: Πώς γεννήθηκε η ιδέα του να αποτυπώσετε πάνω σε διάφορα προϊόντα την ντοπιολαλιά μας;
Χ.Π: Το project (σχέδιο) ήταν μία ιδέα που γεννήθηκε το Φεβρουάριο του 2023 με αφορμή ένα σχέδιο που δημιουργήσαμε με εκφράσεις και λέξεις που χρησιμοποιούν στο νησί. Ξεκίνησε, σχεδόν, σαν αστείο και μ΄ ένα σχέδιο που είχε τρομερή απήχηση. Σκεφτήκαμε λοιπόν ότι στη Λέσβο, παρόλο που έχουμε πολλές λέξεις και ιδιωματισμούς με μεγάλο ενδιαφέρον δεν υπήρχε κάτι που να τις αναδείξει. Λέξεις, που τις ακούγαμε από τους παπούδες και τις γιαγιάδες μας, από τους φίλους στο νησί και έτσι σκεφτήκαμε να ασχοληθούμε μ’αυτό το προϊόν. Έπειτα αρχίσαμε να συζητάμε να γίνει κάτι πιο οργανωμένο και με άλλες φράσεις και με άλλα προϊόντα και σιγά σιγά προετοιμάστηκε την άνοιξη του 2023 για να είναι έτοιμο για το καλοκαίρι, σαν μια πρώτη προσέγγιση.
Τ.Ζ.: Και ξαφνικά το βλέπαμε παντού στα κοινωνικά δίκτυα.
Π.Λ: Ναι, σχεδόν εξαπλώθηκε σε όλο το νησί, το έμαθε πολύς κόσμος. Εμείς δεν περιμέναμε τέτοια απήχηση και αρχίσαμε κι είχαμε σκέψεις και για άλλα πράγματα. Το καλοκαίρι κάποια στιγμή δε συνεχίστηκε αυτό, γιατί έπρεπε να οργανωθούμε ξανά και να σκεφτούμε καλύτερα τα πράγματα, αλλά και για να έχει η ιδέα αυτή ένα φυσικό χώρο. Αυτός ο χώρος έγινε στην Αθήνα, αλλά εννοείται πως θα αναζητήσουμε να έχουμε συνεργάτες και στο νησί.
Τ.Ζ.: Προς το παρόν βέβαια υπάρχει το e-shop για όσους είναι εκτός Αθηνών.
Χ.Π: Βέβαια, υπάρχει και το e-shop όπου μπορεί ο καθένας και από τη Λέσβο και από όλη την Ελλάδα και τον κόσμο, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα και σχετικά φθηνά, να τα έχει στο χώρο του. Έχουμε κάνει συνεργασίες με καινούργιες εταιρείες, οι οποίες ουσιαστικά θα εκμηδενίσουν και το κόστος μεταφοράς και φυσικά θα βρούμε λύσεις και για τον κόσμο της Λέσβου να μπορεί να προμηθευτεί τα προϊόντα μας.
Τ.Ζ.: Τί προϊόντα θα βρούμε στο μαγαζί σας;
Π.Λ: Έχουμε βγάλει μια πρώτη φουρνιά σχεδίων. Επικεντρωθήκαμε για αρχή στα είδη ένδυσης, δηλαδή μπλουζάκια, κάποιες τσάντες, τσαντάκια-νεσεσέρ και κούπες. Θα υπάρξουν κι άλλα προϊόντα και σε γενικότερο διαφημιστικό πλαίσιο, αλλά όλα με τον καιρό τους. Ουσιαστικά εμείς είχαμε έναν σχεδιασμό για το καλοκαίρι, αλλά είπαμε, γιατί όχι και τώρα; αφού ο κόσμος ζητάει τα προϊόντα μας, τη δουλειά μας, είπαμε να ξεκινήσουμε και να το χτίσουμε σιγα σιγά από την αρχή.
Τ.Ζ.: Θα ήθελα να μου πεις πώς γεννιέται μια ιδέα. Πώς διαλέγετε τη φράση ή το σχέδιο;
Χ.Π: Πώς γεννιέται μια ιδέα ε; Δεν υπάρχει συνταγή. Μπορεί να δουλεύουμε κάτι διαφορετικό, μια άλλη ιδέα για κάποιον πελάτη, όχι απαραίτητα για το project, και να μας έρθει κάτι στο νου ή να δούμε κάτι στο ίντερνετ και να εμπνευστούμε, να σταματήσουμε αυτό που κάνουμε για να το σημειώσουμε, ώστε να το επεξεργαστούμε αργότερα.
Τ.Ζ.: Πείτε μας πώς γεννήθηκε μία από τις φράσεις που έχετε δημιουργήσει.
Π.Λ: Θα πάρω τον λόγο και θα σου πω για την Τυραννίδα. Θέλαμε να τη βγάλουμε έτσι κι αλλιώς. Τη λέει η μαμά μου, η γιαγιά μου. Τώρα η μαμά μου, μου πέταξε και μια φράση σχετικά με τη λέξη. «Αγιός την τυραννίδα μ». Τη ρώτησα τί σημαίνει και μου απάντησε πώς σημαίνει αμάν πια, αγανάκτησα. Έχουν πολύ ενδιαφέρον όλα αυτά. Έχουμε αρχίσει και μαθαίνουμε πάρα πολλά, εντρυφήσαμε γενικότερα στη ντοπιολαλιά μας. Μετά σκεφτήκαμε πώς να συνδέσουμε αυτή τη λέξη με κάτι που να έχει σχέση με το νησί. Σιγουρα μπορείς να βάλεις πολλά πράγματα που να δείχνουν την ταλαιπωρία. Αυτό που σκεφτήκαμε εμείς είναι μια γυναίκα σαν τη γιαγιά μου που έχει πάει στις ελιές και καταλαβαίνει τον κόπο. Είναι μια τυραννίδα αυτή η κατάσταση. Έτσι μ’ ένα χιουμοριστικό τρόπο προσπαθήσαμε να το εικονογραφήσουμε, όπως και τον αδιαφόρητο. Σε όλες τις ατάκες και φράσεις μας δε βάζουμε μπροστά την αρνητική χροιά, βαζουμε τη χιουμοριστική.
Τ.Ζ.: Αυτό ο κόσμος το αντιλήφθηκε από την πρώτη στιγμή, φάνηκε από τις αντιδράσεις και τα επαινετικά σχόλια.
Χ.Π: Κι εμείς έτσι νομίζουμε, γιατί αλλιώς δε θα τα βγάζαμε καθόλου. Ειδικά με τον αδιαφόρητο, είναι ένας αντιπροσωπευτικός τύπος που δεν τον ενδιαφέρει τίποτα κι απλά έχει αράξει πάνω στα γράμματα τoυ αδιαφόρητου, ήταν και το δεύτερο σχέδιο που βγάλαμε.
Τ.Ζ.: Παναγιώτη πώς προήλθε το «καλώς τα μουρέλια»; Γιατί διαλέξατε τη συγκεκριμένη φράση;
Π.Λ: ‘Ηταν η πρώτη φράση που μου ήρθε όταν συζητούσαμε για το πώς θα το πούμε. Είναι η κλασική, πρώτη φράση που μας έλεγε η γιαγιά μας όταν πηγαίναμε στο χωριό. Επίσης, είναι το πρώτο πράγμα που σου λένε οι άλλες γιαγιάδες όταν σε βλέπουν να κατεβαίνεις στη πλατεία του χωριού. Δε μπορούσα να σκεφτώ τίποτε άλλο εκτός από το «καλώς τα μουρέλια».
Τ.Ζ.: Τι άλλο ετοιμάζεται; Θα μας δώσετε μια μικρή γεύση;
Π.Λ: Σου είπα πριν κάτι που ετοιμάζουμε για το Πολιχνίτο. Επίσης έχουμε στα σκαριά και διάφορες άλλες ιδέες που δεν είναι αποκλειστικά για τη Λέσβο, αλλά γενικά για το Βόρειο Αιγαίο. Μας αρέσει το project και η χιουμοριστική προσέγγιση των πραγμάτων. Δεν ξέρω ίσως επεκταθούμε και κάπου αλλού σε σχέση με τα πράγματα μας.
Τ.Ζ.: Υπάρχουν αρκετοί συνάδελφοί σας που ασχολούνται στο ίδιο ή σε παρόμοιο αντικείμενο. Τί το διαφορετικό βρίσκουμε σ’ εσάς;
Χ.Π: Είναι ιδιαίτερος ο τρόπος μας και ο σχεδιασμός μας. Έχουμε μαζέψει πολλές ιδέες και κάθε φορά προσπαθούμε πραγματικά να δουλεύουμε πράγματα πρωτότυπα στο χέρι, χωρίς έτοιμα σχέδια αγοραστά από clipart. Ο καθένας μπορεί να πάρει ένα μπλουζάκι και να βάλει μια ατάκα, αλλά στο χέρι λίγοι μπορούν να το κάνουν. Εμείς έχουμε επικεντρωθεί στην ποιότητα και ο κόσμος το βλέπει, το εκτιμά και τον τραβάει αυτό.
Τ.Ζ.: Υπάρχει λοιπόν ανταπόκριση από τον κόσμο. Αντέδρασε θετικά στο εγχείρημά σας.
Π.Λ: Ήτανε ακριβώς η ίδια αντίδραση με τη δική σου, ενθουσιάστηκε. Υπήρξε τεράστια ανταπόκριση από τον κόσμο, ακόμα και από ανθρώπους που δεν το περιμέναμε και φυσικά αναγνωρισιμότητα. Ήταν εκπληκτικό το γεγονός ότι ο κόσμος ήθελε να συμμετέχει ακόμα και στο δημιουργικό κομμάτι. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν ποτέ ο στόχος μας οι πωλήσεις, αν και πήγε πάρα πολύ καλά, εμείς το ξεκινήσαμε στην αρχή σαν αστείο για να βγάλουμε κάποια μπλουζάκια για φίλους, να τους κάνουμε δωράκια, αλλά όλες οι ωραίες ιδέες ξεκινούν σαν αστείο κι αυτό έτσι ξεκίνησε. Έχουμε πάρα πολύ υλικό, για πολλά χρόνια ακόμα, αλλά δε θα σου αποκαλύψω πολλές ιδέες, για να υπάρχει και η έκπληξη!
Τ.Ζ.: Τί εύχεστε για το μέλλον;
Χ.Π: Να είμαστε καλά, να μπορούμε να δημιουργούμε, να έχουμε έμπνευση και να αρέσουν τα προϊόντα μας στο κόσμο. Να κάνουμε χαρούμενο τον κόσμο. Η δική μας ικανοποίηση είναι να πάρει κάποιος κάτι, να του αρέσει και να κάνει ευτυχισμένο αυτόν που θα του το κάνει δώρο και αυτός να το χρησιμοποιήσει.
Τ.Ζ.: Αυτό το πετύχατε, έτσι κι αλλιώς με το που τα αντικρίζεις σκας κατευθείαν χαμόγελο, γιατί ακριβώς σου θυμίζουν το νησί.
Π.Λ: Τι πιο ωραίο από το να χαρίζεις χαμόγελα στο κόσμο;
Τ.Ζ.: Σας ευχαριστώ πολύ.
Π.Λ: Κι εμείς σ’ ευχαριστούμε.
